کد مطلب:94395 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:289

چرا بشر نمی تواند حق خدا را ادا کند











با توضیحی كه درباره ی اداء حق داده شد، این مسئله روشن گردید كه انسان به دو جهت نمی تواند حق خدا را ادا كند، اول اینكه آفریدگار جهان و ولی نعمت انسان غنی بالذات و كامل از همه ی جهات است و نیاز و كمبودی در او نیست تا بشر در مقابل نعمتهای او رفع نیاز و كمبود او را بكند و دیگر اینكه انسان از آوردن همانند نعمتهای

[صفحه 28]

خدا ناتوان است و در ناتوانی او همین مقدار بس است كه نعمتهائی را كه خدا بوی داده بر حفظ و بقای آن قادر نیست تا چه رسد كه بتواند نعمتی بوجود آورد!

درباره ی حضرت داود روایت شده كه «اوحی الله الی داود اشكرنی حق شكری قال الهی كیف اشكرك حق شكرك و شكری ایاك نعمه منك فقال الان شكرتنی»[1].

(خداوند به داود وحی نمود كه آن طوری كه سزاوار سپاسگزاری من است مرا سپاسگزار، داود گفت خدا چگونه تو را آنطوری كه سزاوار تو است سپاسگزارم و حال آنكه سپاسگزاری من هم نعمتی از جانب تو است؟ خدا فرمود اینك شكر مرا به جا آوردی).

یعنی اقرار به ناتوانی از شكر من، شكری است كه سزاوار من است. و از امام صادق (ع) روایت شده كه فرمود در مطالبی كه به موسی (ع) وحی شد این بود كه خدای عزوجل به موسی فرمود «یا موسی اشكرنی حق شكری فقال یا رب و كیف اشكرك حق شكرك و لیس من شكر اشكرك به الا و انت انعمت به علی؟ قال یا موسی الان شكرتنی حین

[صفحه 29]

علمت ان ذالك منی»[2].

(ای موسی مرا آن طور كه شایسته ی شكرگزاری من است شكرگزار، موسی گفت چگونه آنطور كه شایسته شكرگزاری تو است تو را شكرگزارم و حال آنكه هر شكری كه بآن تو را شكرگزاری كنم نعمتی است كه تو بمن عنایت فرموده ای؟ خطاب شد ای موسی اینك شكر مرا بجا آوردی كه دانستی توفیق شكر هم از ناحیه ی من است).

و نظیر این مضامین در كتاب كافی در باب شكر از ائمه اطهار علیهم السلام نیز روایت شده است.[3] و از این روی بندگان مقرب پروردگار در مقام عبادت و پرستش همواره اظهار تذلل و خضوع و تقصیر و كوتاهی می نمودند و اعمال خود را در مقابل نعم پروردگار ناچیز و بی مقدار می شمرده اند. و از كوتاهی خود در مقام عبودیت استغفار و خواهش بخشش می نمودند، چنانچه درباره ی پیامبر اكرم (ص) روایت شده كه هر روز هفتاد مرتبه استغفار می نمودند و عبادات و دعاهای امیرمومنان و حضرت سجاد و سایر ائمه اطهار مشهور است.

و در مناقب ابن شهر آشوب روایت شده كه حضرت سجاد (ع)

[صفحه 30]

صحیفه ی عابدات امیرالمومنین (ع) را گرفته و پس از مطالعه ی اندكی از آن فرمودند چه كسی را توانائی است كه عبادات علی بن ابی طالب را به جا آورد؟[4].

پس وظیفه ی ما كه خود را پیروان این خاندان می دانیم این است كه در مقابل فرمانهای خداوند تسلیم باشیم و از تقصیرات و كوتاهیهای خود در مقام بندگی استغفار و توبه نمائیم و به ناتوانی خود در مقام شكرگزاری اعتراف كنیم.

[صفحه 31]


صفحه 28، 29، 30، 31.








    1. بحار الانوار علامه مجلسی چاپ كپانی مجلد 5 صفحه ی 342.
    2. كتاب كافی مجلد دوم كتاب الایمان و الكفر باب الشكر صفحه ی 98 چاپ جدید.
    3. مدرك سابق صحفه ی 99.
    4. مجلد 2 صفحه ی 251.